'M. W.' chart: 20 VIII-19 XI '83 (14 tyg.), no. 1 3-17 IX '83 (3 tyg.); 'Billb.' chart: 34. m.;

inne wersje: Jimmy James & the Vagabonds (36. m. '68), Tony Tribe (46. m. '69);

no. 22 wśród wykonawców na liście brytyjskiej

   [Neil Diamond] UB40 to wieloetniczny zespół z Birmingham, łączący reggae z różnymi gatunkami muzycznymi. Należy do najpopularniejszych wykonawców w całej historii zarówno brytyjskiej, jak i amerykańskiej listy przebojów. Na listę brytyjską od 1980 (czyli od swego debiutu na niej podwójnym SP, dedykowanym Martinowi Lutherowi Kingowi - King Food for Thought, sygnowanym jako U. B. 40) wprowadzili aż 46 SPs! Założycielami i liderami grupy byli bracia Ali i Robin Campbellowie, wokaliści i gitarzyści oraz basista Earl Falconer; nazwę zaczerpnęli z formularza zasiłku dla bezrobotnych (pierwszy album - Signing off, miał okładkę wypełnioną reprodukcją żółtej karty zasiłkowej). Wersja UB40 Red Red Wine swą ogromną popularność zawdzięczała pierwszemu wykonaniu podczas koncertu na stadionie Wembley w Londynie, dedykowanemu Nelsonowi Mandeli, a transmitowanemu na całe Wyspy Brytyjskie przez Radio Avalon. Wersję oryginalną Red Red Wine nagrał w 1968 autor piosenki - Neil Diamond.

   Duet Paula Wellera z the Jam i Micka Talbota z Dexy's Midnight Runners - Style Council, osiągnął dwa tygodnie temu i w ubiegłym tygodniu swą najwyższą pozycję na liście: Long Hot Summer znalazł się na 3. miejscu. Od tego tygodnia ten SP ma dwie strony 'A'; tą drugą jest piosenka Paris Match, obecnie na 7. pozycji. To już drugie francuskie czasopismo w Top 10 brytyjskiej listy przebojów; poprzednim było 'Le Figaro' w piosence Brotherhood of Man ze stycznia 1978.

   Dla 'liściarzy' Top 10 aktualnego tygodnia: 1. Red Red Wine - UB40, 2. Wings of a Dove - Madness, 3. What Am I Gonna Do - Rod Stewart, 4. Give It up - KC & the Sunshine Band, 5. Mama - Genesis, 6. Gold - Spandau Ballet, 7. Tonight I Celebrate My Love - Peabo Bryson & Roberta Flack, 8. I'm Still Standing - Elton John, 9. Walking in the Rain - Modern Romance, 10. The Sun Goes down (Living It up) - Level 42.
Do 2. pozycji dochodzi piosenka Wings of a Dove. Jest to już 16. utwór zespołu Madness w Top 20 listy brytyjskiej. Na liście "Billboardu" miał on tylko jedną piosenkę w pierwszej dwudziestce: Our House; i to właśnie latem tego roku.

   Aż sześć nowości w Top 20. Na 3. miejscu po raz pierwszy na liście melduje się utwór, uznany za największy przebój tego roku - Karma Chameleon zespołu Culture Club. Z 21. miejsca przenosi się aż na 5. Dolce Vita, piosenka śpiewana przez francuskiego wokalistę - Ryana Parisa (właśc. Fabio Roscioli); i to będzie jej najwyższa lokata. Jeszcze większy skok wykonuje Come back & Stay niezwykle popularnego w tym właśnie roku Paula Younga: z 27. na 6. miejsce. Również dość wysoko - z 24. pozycji na 11. skacze niezniszczalna grupa Status Quo w piosence Ol' Rag Blues. Najwyższą pozycję osiąga Crushed by the Wheels of Industry popularnego tria z Sheffield - Heaven 17, powstałego w dwóch trzecich na bazie Human League: 17. miejsce (z 28.). Wreszcie o trzy pozycje do góry, na 20. miejsce, przesunął się weteran brytyjskiej estrady - Cliff Richard, śpiewający Never Say Die (Give a Little Bit More). To już osiemdziesiąty trzeci jego SP na liście! A żartując, czwarty z nawiasami w tytule: Wind Me up (Let Me Go) z przełomu 1965 i 1966, Good Times (Better Times) z wiosny 1969 i (You Keep Me) Hangin' on z wiosny-lata 1974. Tylko ten pierwszy znalazł się w pierwszej dziesiątce.