'Rec. Ret.' chart: 10 IV-9 X '71 (27 tyg.), no. 1 15 V-12 VI '71 (5 tyg.); 'Billb.' chart: 1. m.;
no. 274. wśród wykonawców na liście brytyjskiej

   [Irwin Levine, Larry Russell-Brown] Zespół Dawn założył piosenkarz Tony Orlando (właśc. Michael Anthony Orlando Cassavitis) w 1970, w chwili, gdy nosił się z zamiarem zakończenia kariery wokalnej. Pierwsze SPs Orlando nagrywał z sesyjnymi wokalistkami soulowymi - Telmą Hopkins i Joyce Vincent, i to one dopełniły tria pod tą właśnie nazwą. Płyty wydane zostały przez niedużą firmę Bell; córka jej szefa miała na imię Dawn i to ona przyniosła nazwę nowemu zespołowi. Knock Three Times to najprostsza w warstwie melodycznej i tekstowej piosenka, wykonana zgrabnie, ale bez aspiracji do oryginalności. W chwili, gdy wchodziła ona na 1. miejsce w UK, Orlando kończył dokładnie 27 lat (urodził się w Nowym Jorku 3 IV 1944).

   Na 2. pozycję wchodzi SP Rolling Stonesów - Brown Sugar / Bitch / Let It Rock; to pierwszy potrójny SP na brytyjskiej liście przebojów. Przez następne dwa tygodnie będzie zajmował tę pozycję, czyli - niestety - zespół Dawn uniemożliwi Stonesom ponowny hat-trick na 1. miejsce (oba ich poprzednie utwory na liście - prowadziły).

   Zespół Herman's Hermits wprowadził 20 utworów na listę brytyjską, poczynając od największego przeboju I'm into Something Good z 1964, a kończąc na Lady Barbara z przełomu ubiegłego i bieżącego roku, wydanego pod szyldem Peter Noone & Herman's Hermits. W tym tygodniu lider zespołu Peter Noone wprowadza swój pierwszy i ostatni solowy utwór na listę - Oh You Pretty Thing. Za trzy tygodnie dojdzie on do 12. pozycji, a 17 VII będzie po raz ostatni w notowaniach; i to będzie definitywny koniec związków tej grupy z listą brytyjską.

   Od tygodnia lista brytyjska ma charakter wyjątkowo międzynarodowy - reprezentowani są przedstawicieli ośmiu nacji. Dominują oczywiście Brytyjczycy i Amerykanie. Wśród pozostałych jest po jednym Kanadyjczyku - R Dean Taylor (Indiana Wants Me - 3. miejsce), Francuzce z Monaco - Severine (triumfatorka tegorocznego konkursu Eurowizji w piosence Un Banc, Un Arbre, Une Rue - 9.), Argentyńczyku - Waldo de los Rios [Mozart Symphony No. 40 in G Minor K 550 1st Movement (Allegro Molto) - 12.], Australijczyku - Keith Michell [I'll Give You the Earth (Tous les Bateaux, Tous les Oiseaux) - 40.] i Płd.-Afrykańczyku - John Kongos (na samym dole notowania He's Gonna Step on You Again). Jest też dwóch (w sumie trzech) wykonawców z Jamajki: duet Dave & Ansil Collins (Double Barrel na 10. miejscu) i Bruce Ruffin (Rain na 19.).
Tygodnik 'New Musical Express' ogłosił wyniku plebiscytu na najwybitniejszego gitarzystę rockowego wszech czasów. Zwyciężył Eric Clapton, przed Jimim Hendrixem, B. B. Kingiem i Frankiem Zappą. Dalej znaleźli się Buddy Guy i Robbie Robertson oraz Peter Green.

   Wielcy na liście! W tym tygodniu znajdujemy w zestawieniu kilku wykonawców mających swoje poczesne miejsce w historii rocka. W Top 10 widzimy taką czwórkę: 4. Free (My Brother Jake), 5. the Rolling Stones (Brown Sugar / Bitch / Let It Rock), 6. Neil Diamond (I Am... I Said) i 9. Elvis Presley (Rags to Riches). Następną trójkę mamy dopiero w trzeciej dziesiątce: 24. Diana Ross (Remember Me), 25. the Hollies (Hey Willy) i 27. the Temptations [Just My Imagination (Running away with Me)]. Na koniec jeszcze dwoje wykonawców w czwartej dziesiątce: 32. Stevie Wonder (We Can Work It out) i Smokey Robinson & the Miracles (I Don't Blame You at All).
W czerwcu została zakończona sesja nagraniowa płyty Santana (III), wydanej przez Columbię, najbardziej udana i najdojrzalsza do dziś fuzja rocka i elementów latynoskich i afrokubańskich, przez to uważana za rockowe arcydzieło.

   Na liście debiutuje jako piosenkarz inżynier firmy EMI - Norman Smith. Płytę z piosenką Don't Let It Die wydaje jako Hurricane Smith; to jego pierwszy i największy przebój. Smith, który cechował się dziwacznym i głosem i sposobem śpiewania, celował w doborze prościutkich i chwytliwych melodii.

'M. W.' chart: 10 III-1 XII '73, 5 I '74 (40 tyg.), no. 1 21 IV-12 V '73 (4 tyg.), utwór roku '73, no. 17. listy brytyjskiej wszech czasów; 'Billb.' chart: 1. m.;
no. 274. wśród wykonawców na liście brytyjskiej

   [Irwin Levine, Larry Russell-Brown] Label: Dawn featuring Tony Orlando. Na 1. miejsce wchodzi najpopularniejszy utwór w UK w 1973 - piosenka Browna i Levine'a Tie a Yellow Ribbon round the Ole Oak Tree w wykonaniu Tony'ego Orlando i jego zespołu Dawn. To wyjątkowo melodyjny utwór z żywym, rytmicznym akompaniamentem, o żołnierzu-jeńcu powracającym do domu z wojny secesyjnej (elementy 'patriotyczne'). Zyskał on uznanie u bardzo wielu wykonawców, stąd też stale można usłyszeć liczne covery tego utworu; do najbardziej znanych należą wersje wokalne Maxa Bygravesa, Perry'ego Como, Franka Sinatry, Kay Starr i Tony'ego Christie oraz instrumentalne - orkiestr Pereza Prado, Ray'a Conniffa, Jamesa Lasta i Edmundo Rossa, a także pianisty Floyda Cramera i trębacza Ala Hirta. W UK sprzedano ten SP w liczbie 980 tys. egzemplarzy.

   Shirley Bassey to w owym czasie najbardziej utytułowana wokalistka brytyjska w zakresie muzyki pop. W tym tygodniu jej piosenka Never Never Never spada z 9. na 11. miejsce. W ubiegłym tygodniu ta czarnoskóra Walijka była tym samym po raz ostatni w brytyjskiej Top 10; za dwa tygodnie będzie po raz ostatni w Top 20, a za kolejne sześć (23 VI) - w Top 40. Po dwóch tygodniach pobytu na liście piosenka Dona McLeana - Everyday wchodzi do pierwszej trzydziestki, na 38. miejsce. Jej autorem jest Buddy Holly, a więc tym samym po piosence poświęconej Holly'emu (American Pie) McLean zdecydował się nagrać cover utworu swego idola.
W kwietniu miała miejsce przykra afera w gronie jednej z najsłynniejszych grup bluesowo-jazzowo-rockowych: dwa lata po odejściu z zespołu Blood, Sweat & Tears, David Clayton-Thomas zażądał od swych byłych kolegów zwrotu honorariów za dawne nagrania i koncerty.

   Na liście w tym tygodniu sąsiadują ze sobą dwie piosenki - uczestniczki tegorocznego konkursu piosenki Eurowizji: na 25. mamy Wonderful Dream w wykonaniu Ann-Marie David (jej piosenka - Tu te reconnaitras, zwyciężyła w konkursie), a na 26. - Power to All Our Friend Cliffa Richarda.

   Wielki debiut na liście brytyjskiej: na 32. miejscu pojawia się jeden z najznakomitszych artystów niezależnej amerykańskiej sceny rockowej - Lou Reed. Piosenka - Walk on the Wild Side (zresztą jego największy przebój singlowy w UK), skomponowana była pierwotnie do - nigdy nie wystawionego - musicalu, któremu w okresie przygotowań patronował Andy Warhol, opartego na kontrowersyjnej książce Nelsona Algrena pod tym samym tytułem. Początkowo opracowana wersja do tego przedsięwzięcia została dość gruntownie przerobiona dla potrzeb SP i albumu Transformer. Ten utwór to oddanie hołdu przedstawicielom nowojorskiej bohemy artystycznej lat 60., ale też niejednokrotne spojrzenie na nich z lekkim (?) sarkazmem.
Paul Simon rozpoczyna swe pierwsze tournée jako artysta solowy. Pierwszy koncert ma miejsce 6 V w Boston's Music Hall.